Πολιτικοί που δεν μπορούν να ξεμυτίσουν από τα σπίτια τους και τα αυτοκίνητά τους χωρίς σωματοφύλακες -γιατί φοβούνται τους πολίτες- τολμάνε να...
ζητάνε να αποχωρήσουν οι διαδηλωτές από την πλατεία Συντάγματος.
Φυσικά, η δικαιολογία για την εκκένωση της πλατείας Συντάγματος είναι ο τουρισμός – η εικόνα της χώρας στο εξωτερικό. Άρα, μαζί με τους διαδηλωτές, θα πρέπει να εξαφανίσουν από την πλατεία Συντάγματος –και τις άλλες κεντρικές πλατείες της Αθήνας- τους άστεγους και τα εξαρτημένα άτομα. Αυτούς τι θα τους κάνουν; Θα τους κάψουν;
Μα, οι τουρίστες που έρχονται στην Αθήνα ξέρουν πολύ καλά –και το βρίσκουν πολύ αστείο- πως οι Έλληνες πολιτικοί δεν τολμάνε να βγουν στον δρόμο, ενώ, παράλληλα, είναι απόλυτα ενημερωμένοι για το τι συμβαίνει στη χώρα μας.
Ειδικά αυτοί που βρέθηκαν στο κέντρο της Αθήνας στις 28 και 29 Ιουνίου είδαν το πρόσωπο της χούντας κατάφατσα, και έμειναν με το στόμα ανοιχτό. Και σίγουρα θα έχουν μεταφέρει τις ωραίες αναμνήσεις τους από τους υπέροχους Έλληνες αστυνομικούς στους δικούς τους στην πατρίδα τους.
Το να λένε ξοφλημένοι πολιτικοί σαν την Ντόρα Μπακογιάννη τι πρέπει να γίνει στο Σύνταγμα είναι σαν να λένε οι πολίτες στην Ντόρα Μπακογιάννη πώς θα πρέπει να διακοσμήσει το σαλόνι του σπιτιού της.
Κι αν η πλατεία Συντάγματος είναι σίγουρο πως δεν έχει φτιαχτεί με χρήματα της Ντόρας Μπακογιάννη, το σαλόνι της κυρίας Μπακογιάννη δεν είναι καθόλου σίγουρο πως δεν έχει φτιαχτεί με χρήματα των Ελλήνων πολιτών.
Στις 6 Μαΐου του 2010, στο κείμενο «Όλα είναι δρόμος», έγραφα: «Από δω και πέρα, όλο το παιχνίδι είναι στο δρόμο. Στο δρόμο θα παίρνεις το χρίσμα. Όποιοι καταφέρουν να περπατήσουν στους δρόμους της Αθήνας –χωρίς να διαπομπευτούν- αυτοί θα είναι οι επόμενοι εκλεκτοί. Όλα είναι δρόμος».
