Η μοιρασιά για τα βασικά αγαθά που μπορεί να «εξάγει» η Ελλάδα έχει γίνει. Οι δανειστές (πρωτίστως ευρωπαίοι) έχουν καταλήξει το τι ακριβώς θέλουν από την Ελλάδα ως αντάλλαγμα για τα δάνεια. Οι ανανεώσιμες πηγές ενέργειας ενδιαφέρουν τους ευρωπαίους, κυρίως του γερμανούς, οι κλασσικές πρώτες ύλες –πετρέλαιο και φυσικό αέριο- τους αμερικανούς. Πρέπει να γίνουν επενδύσεις στην Ελλάδα; Πρέπει να αξιοποιηθούν οι πρώτες ύλες και τα δημόσια αγαθά της χώρας;Αναμφισβήτητα...ΝΑΙ. Μπορεί να αναπτυχθεί, να ξεπεράσει την κρίση η Ελλάδα κλείνοντας τις πόρτες στην συνεργασία, οικονομική και γεωοικονομική;
Φυσικά ΟΧΙ. Το ερώτημα είναι όμως με ποιους όρους, υπό ποιες προϋποθέσεις. Αυτό είναι το...
θέμα που πρέπει να συζητηθεί, αυτά τα δυο στοιχεία (όροι και προϋποθέσεις) είναι που θα κρίνουν το τελικό αποτέλεσμα για το όφελος της χώρας.
Η μοιρασιά
1. Ο Β. Σόιμπλε μπήκε κατευθείαν στο «ψητό» με την δήλωση του εδώ και ένα μήνα ότι η Γερμανία μπορεί να αγοράσει “ήλιο” από την Ελλάδα. Συγχρόνως το γερμανικό ενδιαφέρον για την ΔΕΗ είναι γνωστό εδώ και πολύ καιρό. Γίνεται ήδη γνωστό ότι τα σχέδια για το μεγαλύτερο πάρκο ηλιακής ενέργειας κάπου στη Σαχάρα δεν προχωρά εξαιτίας των πολιτικών προβλημάτων στην Β. Αφρική. Έτσι το πεδίο της Πτολεμαίδας, κρίνεται ως ο κατάλληλος χώρος για να δημιουργηθεί μια τεράστια μονάδα. Αν μάλιστα η ΔΕΗ δοθεί στη γερμανική RWE, τότε το σχέδιο θα είναι πλήρες. Οι γερμανοί ελέγχουν ήδη τις τηλεπικοινωνίες μέσω ΟΤΕ και COSMOTE, ενώ έχουν γερές βάσεις και στον τομέα των αερομεταφορών. Το ενδιαφέρον τους όμως για τις ανανεώσιμες πηγές ενέργειες είναι εντονότατο όσο περνούν οι μέρες και ειδικά μετά την πρόσφατη συμφωνία των Βρυξελλών για το ελληνικό χρέος.
Μέσα σε δυο βδομάδες υπήρξαν σημαντικές συζητήσεις για τις γερμανικές επενδύσεις στην Ελλάδα. Πρώτα ο κ. Βενιζέλος με τον κ. Σόιμπλε και αμέσως μετά του κ. Χρυσοχοίδη με την γερμανική κυβέρνηση.
2. Οι αμερικανοί πέρυσι – με το που μπήκε η Ελλάδα στις δανειακές συμφωνίες- εξέφρασαν ευθέως και χωρίς περιστροφές, το ενδιαφέρον τους για τον υποθαλάσσιο πλούτο της Ελλάδας. Στο Αιγαίο υπολογίζουν ότι τα κοιτάσματα (πετρέλαιο-φυσικό αέριο) αγγίζουν τα 9 τρις δολάρια. Βλέπουν μάλιστα ότι το 60% των κοιτασμάτων θα αξιοποιηθούν από τις ΗΠΑ δηλαδή από αμερικανικές εταιρίες. Η υπογραφή του Μνημονίου τον Μάιο του 2010 προκάλεσε δημοσιεύματα που ήθελαν την Ελλάδα να μην μπορεί να αξιοποιήσει τους φυσικούς της πόρους ή να μην μπορεί να κρατήσει στην δικαιοδοσία της αυτά που της ανήκουν. «Έλληνες (μπατίρηδες) πουλήστε τα νησιά σας» ήταν η προτροπή γερμανικών ΜΜΕ. Οι τουρκικές προκλήσεις στην περιοχή του Καστελόριζου, σχετίζονται με όλη αυτή την συζήτηση που ξεκίνησε αυτομάτως μόλις η Ελλάδα ανακοίνωσε ότι θέλει βοήθεια (από ΕΕ και ΔΝΤ). Η Άγκυρα του Ερντογάν, ο νεωτεριστής Νταβούτογλου δεν βλέπει όφελος για την Τουρκία μέσω οικονομικών συνεργασιών. Θέλουν η Τουρκία να κατέχει ένα μέρος της ΑΟΖ και της υφαλοκρηπίδας του Αιγαίου με τρόπο κυρίαρχο, ώστε να έχουν όφελος.
Η έλευση της υπουργού Εξωτερικών των ΗΠΑ Χ. Κλίντον πριν από λίγες μέρες στην Ελλάδα, εκτός άλλων αφορούσε και την επιβεβαίωση του αμερικανού ενδιαφέροντος για την αξιοποίηση των κοιτασμάτων αρχής γενομένης από τις περιοχές Ιουνίου και νοτίως της Κρήτης.
3. Τα ενδιαφέροντα για επενδύσεις δεν σταματούν εδώ .
Το ενδιαφέρον γάλλων και γερμανών αφορά τα νερά και τις συγκοινωνίες, κυρίως τον ΟΣΕ. Φαίνεται ότι το γαλλικό ενδιαφέρον για τον ΟΣΕ είναι έντονο και θα βρει την συμπαράσταση των γερμανών. Αυτομάτως οι κινέζοι δεν έχουν μεγάλες πιθανότητες να αποκτήσουν τον ΟΣΕ περιοριζόμενοι στα λιμάνια.
Γιατί πρέπει να είμαστε καχύποπτοι
Η ιστορία της χώρας, μας διδάσκει ότι σπάνια οι ξένοι επένδυσαν στη χώρα με όρους τουλάχιστον ισότιμους. Ειδικά μετά από κρίσεις και πολέμους ο πλούτος της χώρας ξεπουλήθηκε. Υπεύθυνοι πρωτίστως οι ΕΛΛΗΝΕΣ πολιτικοί, οι εκάστοτε κρατικοδίαιτες εξουσίες, που ξεπουλήθηκαν για να αποκτήσουν οι ίδιοι προσωπικά περιουσίες αμύθητες σε βάρος της Ελλάδας.
Οι ενδείξεις δημιουργούν ερωτήματα και αμφιβολίες για το αν και κατά πόσο οι όροι και οι προϋποθέσεις είναι συμφέρουσες για την Ελλάδα, αν το τελικό προϊόν θα ωφελήσει πρωτίστως την Ελλάδα και τους έλληνες. Για να είμαστε αληθινοί και όσο το δυνατόν περισσότερο ειλικρινείς με τους εαυτούς μας, πρέπει να γυρίσουμε και πάλι λίγο προς τα πίσω, να κοιτάξουμε τι έχει γίνει έως σήμερα.
Έχουμε γράψει και υποστηρίξει από τις στήλες των «Ε», ότι ο βασικός ανασταλτικός παράγοντας των τελευταίων δεκαετιών, ήταν οι έλληνες, ήταν το ελληνικό κράτος. Ήταν η κρατικοδίαιτη ανάπτυξη.
Η πρόσφατη εμπειρία των ευρωπαϊκών πακέτων στήριξης, δείχνει επίσης ότι τα ποσά που έφτασαν στην χώρα, στο μεγαλύτερο μέρος τους μπήκαν σε τσέπες, χρησιμοποιήθηκαν για υπερκέρδη αντί να καλύψουν ανάγκες και αναπτυξιακά σχέδια. Δεν υπάρχει λόγος να μηδενίσουμε τις προσπάθειες ή τα έργα που έγιναν με τα ευρωπαϊκά προγράμματα. Η Ελλάδα βοηθήθηκε, αλλά οι στρεβλώσεις συνέβαλλαν και στο να φτάσουμε στην κρίση και στο να διαβρωθεί το πολιτικό σύστημα και το ελληνικό κράτος. Εκτός αυτών, η παραγωγική ικανότητα της χώρας μειώθηκε αντί να αυξηθεί.
δεν υπάρχουν εχέγγυα ότι αυτή τη φορά το πολιτικό σύστημα θα συμπεριφερθεί διαφορετικά.
Υπάρχει όμως και ένας ακόμα σημαντικός παράγοντας που προκαλεί αμφισβητήσεις: Το ελληνικό κράτος.
Το κράτος, η νομενκλατούρα του, παρακολουθώντας την συμπεριφορά του πολιτικού προσωπικού, στάθηκε ανασταλτικός παράγοντας για την αξιοποίηση των πακέτων στήριξης. Η γραφειοκρατία, η πολυνομία που οδηγεί στην αυθαιρεσία και στην ανομία, τα μικρά και μεγαλύτερα διαπλεκόμενα συμφέροντα δεν αφήνουν μεγάλα περιθώρια για πραγματικές επενδύσεις.
Η συμπεριφορά της ελληνικής πολιτικής και κρατικής ελίτ οδηγεί και τους ξένους δανειστές σε ένα απλό συμπέρασμα: Θα πάρουμε από την Ελλάδα ότι είναι άμεσο, τα δημόσια αγαθά, τα «φιλέτα», κατά το κοινώς λεγόμενο.
Και δεν υπάρχει πιο σαφές δημόσιο αγαθό από τον αέρα, τον ήλιο, το νερό και τις πρώτες ύλες.
Αυτά μοιράζουν για να …εξασφαλίσουν τα λεφτά τους, δυστυχώς με την συμμετοχή ελλήνων.
Φυσικά ΟΧΙ. Το ερώτημα είναι όμως με ποιους όρους, υπό ποιες προϋποθέσεις. Αυτό είναι το...
θέμα που πρέπει να συζητηθεί, αυτά τα δυο στοιχεία (όροι και προϋποθέσεις) είναι που θα κρίνουν το τελικό αποτέλεσμα για το όφελος της χώρας.
Η μοιρασιά
1. Ο Β. Σόιμπλε μπήκε κατευθείαν στο «ψητό» με την δήλωση του εδώ και ένα μήνα ότι η Γερμανία μπορεί να αγοράσει “ήλιο” από την Ελλάδα. Συγχρόνως το γερμανικό ενδιαφέρον για την ΔΕΗ είναι γνωστό εδώ και πολύ καιρό. Γίνεται ήδη γνωστό ότι τα σχέδια για το μεγαλύτερο πάρκο ηλιακής ενέργειας κάπου στη Σαχάρα δεν προχωρά εξαιτίας των πολιτικών προβλημάτων στην Β. Αφρική. Έτσι το πεδίο της Πτολεμαίδας, κρίνεται ως ο κατάλληλος χώρος για να δημιουργηθεί μια τεράστια μονάδα. Αν μάλιστα η ΔΕΗ δοθεί στη γερμανική RWE, τότε το σχέδιο θα είναι πλήρες. Οι γερμανοί ελέγχουν ήδη τις τηλεπικοινωνίες μέσω ΟΤΕ και COSMOTE, ενώ έχουν γερές βάσεις και στον τομέα των αερομεταφορών. Το ενδιαφέρον τους όμως για τις ανανεώσιμες πηγές ενέργειες είναι εντονότατο όσο περνούν οι μέρες και ειδικά μετά την πρόσφατη συμφωνία των Βρυξελλών για το ελληνικό χρέος.
Μέσα σε δυο βδομάδες υπήρξαν σημαντικές συζητήσεις για τις γερμανικές επενδύσεις στην Ελλάδα. Πρώτα ο κ. Βενιζέλος με τον κ. Σόιμπλε και αμέσως μετά του κ. Χρυσοχοίδη με την γερμανική κυβέρνηση.
2. Οι αμερικανοί πέρυσι – με το που μπήκε η Ελλάδα στις δανειακές συμφωνίες- εξέφρασαν ευθέως και χωρίς περιστροφές, το ενδιαφέρον τους για τον υποθαλάσσιο πλούτο της Ελλάδας. Στο Αιγαίο υπολογίζουν ότι τα κοιτάσματα (πετρέλαιο-φυσικό αέριο) αγγίζουν τα 9 τρις δολάρια. Βλέπουν μάλιστα ότι το 60% των κοιτασμάτων θα αξιοποιηθούν από τις ΗΠΑ δηλαδή από αμερικανικές εταιρίες. Η υπογραφή του Μνημονίου τον Μάιο του 2010 προκάλεσε δημοσιεύματα που ήθελαν την Ελλάδα να μην μπορεί να αξιοποιήσει τους φυσικούς της πόρους ή να μην μπορεί να κρατήσει στην δικαιοδοσία της αυτά που της ανήκουν. «Έλληνες (μπατίρηδες) πουλήστε τα νησιά σας» ήταν η προτροπή γερμανικών ΜΜΕ. Οι τουρκικές προκλήσεις στην περιοχή του Καστελόριζου, σχετίζονται με όλη αυτή την συζήτηση που ξεκίνησε αυτομάτως μόλις η Ελλάδα ανακοίνωσε ότι θέλει βοήθεια (από ΕΕ και ΔΝΤ). Η Άγκυρα του Ερντογάν, ο νεωτεριστής Νταβούτογλου δεν βλέπει όφελος για την Τουρκία μέσω οικονομικών συνεργασιών. Θέλουν η Τουρκία να κατέχει ένα μέρος της ΑΟΖ και της υφαλοκρηπίδας του Αιγαίου με τρόπο κυρίαρχο, ώστε να έχουν όφελος.
Η έλευση της υπουργού Εξωτερικών των ΗΠΑ Χ. Κλίντον πριν από λίγες μέρες στην Ελλάδα, εκτός άλλων αφορούσε και την επιβεβαίωση του αμερικανού ενδιαφέροντος για την αξιοποίηση των κοιτασμάτων αρχής γενομένης από τις περιοχές Ιουνίου και νοτίως της Κρήτης.
3. Τα ενδιαφέροντα για επενδύσεις δεν σταματούν εδώ .
Το ενδιαφέρον γάλλων και γερμανών αφορά τα νερά και τις συγκοινωνίες, κυρίως τον ΟΣΕ. Φαίνεται ότι το γαλλικό ενδιαφέρον για τον ΟΣΕ είναι έντονο και θα βρει την συμπαράσταση των γερμανών. Αυτομάτως οι κινέζοι δεν έχουν μεγάλες πιθανότητες να αποκτήσουν τον ΟΣΕ περιοριζόμενοι στα λιμάνια.
Γιατί πρέπει να είμαστε καχύποπτοι
Η ιστορία της χώρας, μας διδάσκει ότι σπάνια οι ξένοι επένδυσαν στη χώρα με όρους τουλάχιστον ισότιμους. Ειδικά μετά από κρίσεις και πολέμους ο πλούτος της χώρας ξεπουλήθηκε. Υπεύθυνοι πρωτίστως οι ΕΛΛΗΝΕΣ πολιτικοί, οι εκάστοτε κρατικοδίαιτες εξουσίες, που ξεπουλήθηκαν για να αποκτήσουν οι ίδιοι προσωπικά περιουσίες αμύθητες σε βάρος της Ελλάδας.
Οι ενδείξεις δημιουργούν ερωτήματα και αμφιβολίες για το αν και κατά πόσο οι όροι και οι προϋποθέσεις είναι συμφέρουσες για την Ελλάδα, αν το τελικό προϊόν θα ωφελήσει πρωτίστως την Ελλάδα και τους έλληνες. Για να είμαστε αληθινοί και όσο το δυνατόν περισσότερο ειλικρινείς με τους εαυτούς μας, πρέπει να γυρίσουμε και πάλι λίγο προς τα πίσω, να κοιτάξουμε τι έχει γίνει έως σήμερα.
Έχουμε γράψει και υποστηρίξει από τις στήλες των «Ε», ότι ο βασικός ανασταλτικός παράγοντας των τελευταίων δεκαετιών, ήταν οι έλληνες, ήταν το ελληνικό κράτος. Ήταν η κρατικοδίαιτη ανάπτυξη.
Η πρόσφατη εμπειρία των ευρωπαϊκών πακέτων στήριξης, δείχνει επίσης ότι τα ποσά που έφτασαν στην χώρα, στο μεγαλύτερο μέρος τους μπήκαν σε τσέπες, χρησιμοποιήθηκαν για υπερκέρδη αντί να καλύψουν ανάγκες και αναπτυξιακά σχέδια. Δεν υπάρχει λόγος να μηδενίσουμε τις προσπάθειες ή τα έργα που έγιναν με τα ευρωπαϊκά προγράμματα. Η Ελλάδα βοηθήθηκε, αλλά οι στρεβλώσεις συνέβαλλαν και στο να φτάσουμε στην κρίση και στο να διαβρωθεί το πολιτικό σύστημα και το ελληνικό κράτος. Εκτός αυτών, η παραγωγική ικανότητα της χώρας μειώθηκε αντί να αυξηθεί.
δεν υπάρχουν εχέγγυα ότι αυτή τη φορά το πολιτικό σύστημα θα συμπεριφερθεί διαφορετικά.
Υπάρχει όμως και ένας ακόμα σημαντικός παράγοντας που προκαλεί αμφισβητήσεις: Το ελληνικό κράτος.
Το κράτος, η νομενκλατούρα του, παρακολουθώντας την συμπεριφορά του πολιτικού προσωπικού, στάθηκε ανασταλτικός παράγοντας για την αξιοποίηση των πακέτων στήριξης. Η γραφειοκρατία, η πολυνομία που οδηγεί στην αυθαιρεσία και στην ανομία, τα μικρά και μεγαλύτερα διαπλεκόμενα συμφέροντα δεν αφήνουν μεγάλα περιθώρια για πραγματικές επενδύσεις.
Η συμπεριφορά της ελληνικής πολιτικής και κρατικής ελίτ οδηγεί και τους ξένους δανειστές σε ένα απλό συμπέρασμα: Θα πάρουμε από την Ελλάδα ότι είναι άμεσο, τα δημόσια αγαθά, τα «φιλέτα», κατά το κοινώς λεγόμενο.
Και δεν υπάρχει πιο σαφές δημόσιο αγαθό από τον αέρα, τον ήλιο, το νερό και τις πρώτες ύλες.
Αυτά μοιράζουν για να …εξασφαλίσουν τα λεφτά τους, δυστυχώς με την συμμετοχή ελλήνων.
